نام و نام خانوادگی:خدامراد توکلی

نام پدر:عبدالمجید

تاریخ تولد:۱۳۴۸

تاریخ شهادت:۱۳۶۵

محل تولد:گتوند

محل شهادت:خوزستان

)زندگینامه و وصیتنامه در ادامه مطالب)

زندگینامه:

بسم الله الرحمن الرحیم

من المومنین رجال صدقوا ما عاهدو الله علیه و فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظرو ما بدلو تبدیلا .

شهید خدا مرا توکلی فرزند سیّد توکلی در سال ۱۳۴۸ در گتوند متولد شد . او در یک خانواده محروم متوسّط و سادۀ مذهبی پرورش یافت . بطوریکه مادرش میگوید شهید دوران خوردسالی را با امراضهای گوناگون گذراند . خدا نخواست که او در کودکی از بین برود و زود فراموشمان شود . خدا میخواست که او زنده بماند و در عصر جمهوری اسلامی پرورش یابد . جنگی بین اسلام و فکر درگیر شود بخاطر کلمه حق بر عیله باطل قد علم کند و سنگر ساز بی سنگری باشد برای دیگر برادران رزمنده اش . شهید خدامراد توکلی هفت ساله بود که پدرش او را در مدرسه شهید استادیان گتوند نام نویسی کرد .

در ایّامیکه مدرسه میرفت پدرش را در امر کشاورزی کمک میکرد و چون تنها مخارج زندگیشان از طریق کشاورزی تامین میگردید ، شهید خدامراد بدلایلی که جنبه مادی داشت مجبور به ترک تحصیل شد؟

خصوصیات اخلاقی شهید

راستی چه خوب گفته اند عقلای جهان که خوشروئی یک فضیلت اخلاقی است کسانیکه در طول زندگی با شهید بر خوردهای اخلاقی داشته اند میدانند که در چهره اش چه صمیمیّت  و صداقی هویدا بود مهربانی او با خانواده خودش با اقوام و دوستان . مجذوب دلها بود .

همیشه با چهره ای بشّاش و لبی خندان با عامّه بر خورد میکرد . .

سنگر ساز بی سنگر

تا که جام از ساقی کوثر گرفت                  نام سنگر ساز بی سنگر گرفت

گزیده ای از زندگی نامه جهادگر شهید خدا مراد توکلی

جهادگر شهید خدا مراد توکلی بتاریخ ۳۰/۶/۱۳۴۸ درشهرستان گتوند متولد شد، وی در خانواده مذهبی و مستضعف پرورش یافت، نوجوان که بود پدرش را در امر کشاورزی یاری می نمود چون امرار معاش خانواد آنها از راه کشاورزی تامین میشد مجبور بود علیرغم میلش ترک تحصیل کندزمانی که انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی به پیروزی رسید، علاقه زیادی به خدمت به محرومین داشت، به مردم روستاها کمک میکرد،، مخصوصا در جهاد سازنگی بهمراه یکی از بستگان خود مشغول به خدمت شد∙ با شروع جنگ تحمیلی مشتاق حضور در جبهه های حق علیه باطل بود .

پدرش می گفت:

او مثل یک فرمانده بود،بسیار کوچک بود ولی روحیه بالائی داشت که سرانجام خیلی زود توانست کار کردن با دستگاههای سنگین مثل لودر و بلدوزر را بیاموزد. وقتی توسط جهاد سازندگی خوزستان به جبهه ها اعزام شد، معموریتهای سخت را در خط مقدم جبهه بر عهده گرفت و در زیر آتش مستقیم دشمن فعالیت میکرداو با حضور سی ماهه خود در جبهه های جنگ در عملیاتهای متعددی شرکت نمود و بارها زخمهای عمیقی برداشت و سر انجام خدا مراد به آرزوی خود رسید و در عملیات کربلای یک (آزاد سازی شهر مهران) که به دست نیروهای بعثی افتاده بود رشادتهای زیادی از خود نشان داد بطوری که رزمندگان اسلام حضور او را در جبهه، هنگام خاکریز زدن یک نعمت بزرگ میدانستند. اکثر رزمندگان علاقه شدیدی به او و کارهای بزرگ او داشتند .

سر انجام این نوجوان سنگر ساز بی سنگر همان شد که آرزو میکرد و در راه دفاع از حریم مقدس جمهوری اسلامی ایران در حال خاکریز زدن و انجام وظیفه الهی خود بر روی لودر یار همیشگی خود در جبهه ها، با اصابت گلوله توپ در کنار لودرش در حالی که یکی از دستها و پاهایش قطع شده بود و نگاهی معصومانه به همرزمانش داشت در تاریخ ۱۲/۴/۱۳۶۵ به درجه رفیع شهادت نائل آمد و نامش را در دفتر پر برکت خاطرات ۸ سال دفاع مقدس تا ابد جاویدان ساخت

آخرین خـــــــــاکـــریز دنیـــا را                       فتح می کرد و بی نشان می رفت

شب پر از عطر لاله بود انگار                        روح سرخی به آسمان می رفت...

یادش گرامی

بسم الله الرحمن الرحیم

با درود و سلام فراوان بر حضرت ولی عصر(عج) و نائب برحقش امام امت خورشید جماران حضرت امام خمینی و با عرض سلام بر شهیدان راه حق و حقیقت از صدر اسلام تا بدر و از بدر تاکنون بخصوص دوستان و همسنگرانم . آری دوست دارم که در تشییع جنازه ام دستانم را از تابوت بیرون آورید تا اینکه دنیا پرستان و پول پرستان بدانند که نه ماشینی را همراه خود بردم و نه پولی را . براستی دنیا پرستان و پول پرستان همانند عنکبوتی هستند که دل بدنیا بسته اند .

خداوندا تو خود شاهد هستی که چگونه با دلی آکنده از مهر و محبت به تو وارد میدان شدم . خداوندا تو خود شاهدی که می روم تا با ریختن هر قطره ای از خون خود هزاران بنده در بند را آزاد سازم و با هر فریاد الله اکبری دشتی از صحرای کربلا را رنگین و آزاد سازم و حال که می روم تا با هر بیلی از لودرم و با هر احداث خاکریزی جان هزاران تن از سربازان تو را نجات دهم ،‌از تو عاجزانه تقاضا می کنم که ابتدا مرا شهید کن و بعد از مرگم مرا جزء شهدای صدر اسلام قرار بده .

آری می روم تا به ندای لبیک هل من ناصر ینصرنی حسین زمان لبیک بگویم و بگویم اگر در زمان امام حسین و عاشورا نبودم ولی الان در نبرد خمینی با کفار ، در جبهه مهران هستم و میتوانم انتقام خون علی اصغر را بگیرم و می توانم انتقام خون پسرعموی عزیزم خدامراد بختیاری را بگیرم .

و در آخر چند توصیه به شما ملت عزیز ایران و خانواده عزیزم دارم :

اما شما ای ملت مسلمان ایران مبادا مانند کوفیان دست از دعوت خود بردارید و پشت امام را خالی کنید و یا سنگر جبهه ،‌ پشت جبهه را تخلیه کنید همیشه بر مستکبران و ظالمان غلبه کنید .

ولی شما خانواده عزیزم : پدر و مادرم خودم بدرستی می دانم که نتوانستم حتی شمه ای از زحمات شما را جبران کنم ولی این یک وظیفه شرعی بود و بر هر مسلمان واجب است که به جبهه برود . اما شما برادران همانند حسین در جنگ و مشکلات صابر باشید و مبادا در مرگم ناراحت بشوید و به این انقلاب و امام منت بگذارید و بدانید کسی به اجبار من را به میدان نبرده است بلکه این راه حق و حقیقت و درست بود که خودم با دیدی باز و روشن آنرا انتخاب کردم . ولی شما خواهران عزیز مبادا در مرگم سیاه بپوشید ، همیشه زینب وار و استوار باشید و همیشه برای دیگران الگو باشید . در آخر تقاضا می کنم در هر محرمی و در هر عاشورائی وصیت نامه ام را بخوانید و از همه دوستان ،‌ آشنایان ،‌ برادران و همسایگان طلب عفو و بخشش می کنم .

والسلام

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار

خدامراد توکلی ۴ / ۸ / ۱۳۶۵ ساعت ۱۱ ظهر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: